Το
graffiti
αρχικά
χρησιμοποιούταν
απο πολιτικούς
ακτιβιστές για
να
δημοσιοποιήσουν
τις δηλώσεις
τους και από
συμμορίες του
δρόμου με σκοπό
την διαχώριση
των περιοχών
τους.
Παρόλα τα
αρχικά κινήματα
του
graffiti
όπως οι
cholos
του Los
Angeles
στα μέσα του
1930 και οι
υπογραφές του
hobo
πάνω σε βαγόνια
τρένων πριν την
εποχή της New
York school,
δεν ήταν πριν τα
τέλη του 1960
που αυτό το
είδος της γραφής
άρχισε να
παίρνει την
σημερινή μορφή
του.{mosgoogle}
Η ιστορία αυτού
του υπόγειου
κινήματος της
τέχνης γνωστή με
πολλές
ονομασίες, αλλά
ως κύριο ορισμό
της το
graffiti
αρχίζει στην
Philadelphia,
ενώ το
bombing
πάει ακόμα πιο
πίσω στα τέλη
του '60 στην
Pennsylvania.
Οι
writers
που παίρνουν
αυτή την
διάκριση για το
πρώτο
αναγνωρίσιμο
bombing
είναι ο
CORNBREAD
και ο
COOL EARL.
Αυτοί γράψανε το
όνομα τους σε
όλη την πόλη
κερδίζοντας
σταδιακά την
προσοχή της
κοινότητας και
του τοπικού
τύπου. Είναι
ασαφές το
σκεπτικό για το
αν το έκαναν για
λόγους
διαδήλωσης η
έτσι απλά
τυχαία.{mosgoogle}
ΤΟ
ΞΕΚΙΝΗΜΑ 71-74:
Λίγο
μετά τον
CORNBREAD,
στην περιοχή του
Washington
heights
του
Manhattan
γεννήθηκαν
καινούργιοι
writers,
το 1971 οι
NEW YORK
TIMES
έγραψαν άρθρο
για ένα από
αυτούς τους
writers.
O
ΤΑΚΙ 183
ένα παιδί από τα
Washington
heights.
Το
TAKI ήταν το
ψευδώνυμο για
το κανονικό του
όνομα Δημήτριος
και το 183
ήταν ο αριθμός
της οδού που
ζούσε, εργαζόταν
ως κούριερ με τα
πόδια έτσι ήταν
συχνά στον
υπόγειο
σιδηρόδρομο και
το επωφελήθηκε
αυτό κάνοντας
υπογραφές (tags) ενώ περπατούσε.
Η εμφάνιση αυτού
του παράξενου
ονόματος μαζί με
τον αριθμό
κίνησε την
περιέργεια
ολονών εξ ου και
το άρθρο των
New
York
Times.
Αυτός
πήρε όλη την
δόξα και τον
σεβασμό αυτός
ήταν και ο
πρώτος
king
και ως ο πιο
αναγνωρισμένος
writer,
μερικοί άλλοι
writers
μεγάλης σημασίας
ηταν και οι
Julio
204,
frank
207
και ο
joe
136
και αυτοί ήταν
από τους πρώτους
writers.
Στους
δρόμους του
Brooklyn το
κίνημα του
graffiti
μεγάλωνε και
εκεί συνεχώς,
πολλοί
writers
ήταν ενεργοί, ο
friendly Freddie
ήταν ένας
writer
του
Brooklyn
που απέκτησε
μεγάλη φήμη. Ο
υπόγειος
σιδηρόδρομος
αποδείχθηκε ως
μια γραμμή
τηλεπικοινωνίας
και ως ένα
στοιχείο
ενοποίησης όλων
αυτών των
ξεχωριστών
κινημάτων. Οι
άνθρωποι και
στις 5
περιφέρειες
ενημερώνονταν
για τις
προσπάθειες του
καθενός, έτσι
καθιερώθηκε και
ο διαγωνισμός
αναμεταξύ τους.
Αυτό το γράψιμο
άρχισε να φεύγει
από τους δρόμους
και πήγε στον
υπόγειο
σιδηρόδρομο και
γρήγορα άρχισε
να γίνεται
ανταγωνιστικό,
Σε αυτό το σημείο
το γράψιμο
αποτελούταν από
tags
και ο στόχος
ήταν να έχεις
όσο πιο πολλές
γίνεται, οι
writers
θα πήγαιναν στις
πλατφόρμες και
θα χτυπούσαν όσο
πιο πολλά
βαγόνια
μπορούσαν, δεν
πέρασε πολύς
καιρός όταν
συνειδητοποίησαν
ότι αν πήγαιναν
μέσα στην αυλή
των τρένων τότε
θα μπορούσαν να
χτυπήσουν ακόμα
πιο πολλά
βαγόνια και με
λιγότερο ρίσκο
να τους πιάσουν,
έτσι η ιδεολογία
και η μέθοδος
του
bombing
υλοποιήθηκε και
συνάμα
καθιερώθηκε.{mosgoogle}
TAG STYLE:
Μετά
από λίγο καιρό
υπήρχαν τόσα
πολλά άτομα που
έγραφαν που οι
writers
χρειάζονταν ένα
καινούργιο τρόπο
για να
αποκτήσουν φήμη,
ο πρώτος τρόπος
ήταν να κάνουν
την υπογραφή
τους
ξεχωριστή. Πολλές
μέθοδοι και
καλλιγραφικά
style
δοκιμάστηκαν και
αναπτύχθηκαν. Κάποιες
υπογραφές ήταν
αυστηρώς για
οπτικό
appeal
ενώ άλλες είχαν
ξεχωριστό νόημα
για τον
καλλιτέχνη, Για
παράδειγμα οι
κορώνες
χρησιμοποιούνταν
από
writers
που ήθελαν να
δείξουν στον
κόσμο ότι ήταν
βασιλιάδες.
Μάλλον η πιο
διάσημη υπογραφή
στην ιστορία
αυτής της
κουλτούρας ήταν
του
STAY HIGH
149
που
χρησιμοποιούσε
ένα
γάρο (τσιγάρο με
μαριχουάνα) ως
παράλληλη γραμμή
για το H
και το λογότυπο
των σήριαλ
THE SAINT.
